poukładane ma w głowie.
Z woli niepełnoletniego architekta
przejął kontrole,
tworzy instrukcje, planuje budowę,
dobrze się bawi naszymi rękami.
W kosmosie dryfuje
głowę pełną zmartwień,
ludzik podmienił stopione ciało
na zawsze doskonałe.
Wyobraźnia zabezpieczona kaskiem
dzieli się i rozkłada
dopasowana do obcych sobie bytów.
To Ja kreator klocek
oddaj mi życie,
z wiarą, rozłóż i złóż,
poprawisz sobie humor.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.