powinna wywoływać wstyd.
Niech wszystko co ludzkie będzie mi obce,
a pasażer na gapę niewidoczny
dla wysportowanych kanarów.
Już nic mnie nie cieszy,
nie opływam w smutki.
Jako skończony zimny drań wylazłem z trupiej lodówki
oddając kreatorowi uczuć
kilka wyhodowanych na balonowej gumie chwil.
Odłożony na czarną godzinę grosz
uwolniłem od bankowych gwarancji.
Post nihilisty, cios zadany frustracji,
znika chudy przecinak,
ten jedyny, którego można było
nienawidzić bez najmniejszej przyczyny.
