nie grozi rozerwaniem na strzępy
marnego ciała.
Na zdjęciu rentgenowskim znikają
ostatnie kolory,
wszystkie dziurki na ogolonej skórze
wypromieniowują białe światło,
wypalają się mięśnie i kości od środka
rozświetlając mapę niebios.
Oślepione, martwe planety
zawekowane w słoikach
czekają na lepsze czasy w piwnicy Saturna
świętego w aureoli z kostek lodu.
Za wcześnie wisiał na ołtarzu.
Zbliża się 59 sekunda,
Ojciec i Syn wbiegli na drugie piętro
okaleczonego domu,
zapaść, zwalniająca wibracja,ostatni spazm,
zarodek otchłani już straszy.
Schowani w pokoju osobliwości
opóźnionego nie swoja wyobraźnią ucznia
Ojciec i Syn bez pożegnania
topnieją, coraz ich mniej,
nie było początku nie będzie końca,
czarna dziura się rozkręca,
szarpie kłami znieczulone dusze,
obraz śnieży, nic nie widać
nawet horyzontu zdarzeń.
W przysypanym grobowcu,
sierocińcu eterycznych bytów
tętni życie pełne wspomnień,
tli się nadzieja
nie było agonii,
później zmartwychwstania
z bonusem na zakończenie.
Zaczyna się nowe życie
w piwnicy z cieniami na ścianach
podobnymi do tych z rozpalonej Hiroszimy,
można tu znaleźć wiele skarbów,
kluczy do innych wymiarów,
zasuszonego wnuczka, samoofiarnika
leży miedzy workami zgniłych ziemniaków
kruszeje, wystarczy kawałek odkroić,
sproszkować, zamknąć w pastylce i połknąć.
Wir w pralce z ożywionymi, alternatywnie światami
dostajesz w prezencie.
Zapamiętaj piwnice starego domu,
wejdź po pigułkę sproszkowanej zorzy,
i jak najszybciej wracaj,
wirować w tańcu jak derwisz
na samym środku ulicy
taj pierwszej zapamiętanej z dzieciństwa
radość Babci jest tu bezpieczna.
Jeszcze przed otwarciem sklepów
uciekaj z kolejki na świetlisty szlak,
Zbliżenie z czarną dziurą
nastąpi nieuchronnie
jej coraz głębsze gardło,
nieposkromiony apetyt
zassa i pożre napromieniowanych.
Dla lekkostrawnych i smacznych
jest nadzieja,
może wydostaną się po drugiej stronie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.